Projecten onderwijs

Dat onderwijs belangrijk is hoeft geen betoog, maar juist in ontwikkelingslanden is het, naast gezondheidszorg, van het allergrootste belang. De afgelegen gebieden blijven meestal verstoken van deugdelijk onderwijs, vandaar dat wij ons hiervoor hebben ingezet. Zo kwam er eerst een school in Banyo en later een in Mobé.

Mbororo

Veel Mbororo ouders zijn analfabeet, maar beseffen hoe belangrijk het is dat hun kinderen leren lezen en schrijven. Van oudsher zijn zij nomaden en trekken met hun runderen over de uitgestrekte savanne. Hun dorpjes liggen meestal ver van de stad en dus van scholen.

Een school in Banyo

In 2002 werd een lid van onze werkgroep door een leerkracht van het Willibrordusgymnasium in Deurne benaderd met de vraag of zij een project in Kameroen kon aanwijzen. Net terug, kon zij zowel mondeling als met foto’s, de situatie duidelijk uiteenzetten. De keuze viel op de bouw van een school in Banyo. De leerlingen uit Deurne brachten een prachtig bedrag bij elkaar en Wilde Ganzen en NCDO hebben met subsidie het bedrag aangevuld. Bisschop Mgr. Samuel Kleda (Batouri) begeleidde de bouw. In de zomer van 2003 was een lid van de werkgroep opnieuw in Kameroen en kon zo met eigen ogen de vorderingen zien. Het gebouw ligt op een heuvel en is van de weg goed te zien. Later is er nog een waterput gemaakt en een huisje voor de onderwijzer, zodat hij de boel in de gaten kan houden. Geen overbodige luxe want dieven hadden al een aantal golfplaten van het dak gestolen. Ze werden gepakt en het dak is weer gerepareerd. Ieder jaar gaan we de school bezoeken en worden steeds enthousiast ontvangen.

Na bijna 13 jaar was de school in Banyo toe aan renovatie/restauratie. De Kerstactie 2014 van de Willibrordusparochie uit Deurne schonk een geldbedrag. Daarvan is groot onderhoud gepleegd zodat ze in Banyo weer een tijdje vooruit kunnen. Informatie en foto’s staan ook in de betreffende Nieuwsbrief.

Een school in Mobé

In 2005 waren we weer in Kameroen en zijn we samen met de inspecteur van onderwijs naar Mobé gereden, van de hoofdweg nog ongeveer 50 km. de savanne in. Met 60-70 kinderen in een lokaal, barstte de school uit haar voegen. Hier was hulp dringend nodig. In overleg met de zeer betrokken ouders, werd afgesproken dat zij voor zand en de fundering zouden zorgen en wij voor het geld, de aannemer en de benodigde bouwmaterialen. Donateurs en een subsidie van Wilde Ganzen zorgden ervoor dat het project werkelijkheid werd. In april 2007 werd de school, blij, trots en dankbaar, in gebruik genomen. In 2008 kwamen er nieuwe bankjes en schoolborden en ook een toiletgebouw en waterput ontbreken gelukkig niet. Het hele dorp kan hier water halen en dat komt de gezondheid ten goede.

Gastvrij werden, als het nodig was, ook de kinderen van de vluchtelingen tijdelijk opgevangen. Tot groot genoegen kwamen er steeds meer leerlingen, vooral meisjes, en er werd besloten om het oude, bestaande gebouw te restaureren. Er kwam een omheining en er werden schaduwbomen (Moringa Oleifera) geplant.

Kobi

In het oerwoud wonen de pygmeeënstammen, de Baka. Tegenwoordig gaan ook hun kinderen naar school. Daarom zijn ze speciaal steeds dichter bij het dorp komen wonen. De ouders hebben nauwelijks geld, vandaar dat hun kinderen door ons worden geholpen met verplichte schooluniformen en schoolbenodigdheden. Wij betalen ook het schoolgeld voor een aantal van hen, zodat ook zij de mogelijkheid hebben om te leren lezen en schrijven. Verschillende kinderen zijn al doorgestroomd naar het Middelbaar onderwijs in Batouri of Mindourou.